بررسی تأثیر جنتامایسین خوراکی در پیشگیری از آنتروکولیت نکروزان در نوزادان نارس

آنتروکولیت نکروزان( nec ) از جمله شایعترین بیماریهای اکتسابی و خطرناک دستگاه گوارش در نوزادان است. این بیماری بطور عمده در نوزادان نارس (سن کمتر از 37 هفته حاملگی) دیده می شود و پاتوژنز آن نامشخص است. از جمله فاکتورهای مستعدکننده بیماری، ایسکمی دستگاه گوارش، آسفیکسی، هیپوتانسیون، سندرم دیسترس تنفسی( rds )، کاتتریزاسیون شریان نافی، هیپوترمی،بازماندن مجرای شریانی، شروع زود تغذیه خوراکی و عفونت هستند. علائم بیماری شامل، عدم تحمل تغذیه خوراکی، تأخیر در تخلیه معده، اتساع شکم، تندرنس شکمی، وجود خون مخفی در مدفوع، لتارژی، آپنه و دیسترس تنفسی هستند که در موارد پیشرفته شوک، اسیدوز متابولیک، باکتریمی و اختلال انعقادی منتشر داخل عروقی ( dic ) نیز دیده می شود. عفونت در اتیولوژی بیماری نقش مهمی دارد و مطالعات مختلفی در مورد اثرات مصرف پیشگیرانه آنتی بیوتیکهای خوراکی گروه آمینوگلیکوزیدها صورت گرفته است. با توجه به نتایج متناقض در مطالعات مختلف، ما برآن شدیم که تأثیر جنتامایسین خوراکی را در پیشگیری از nec در نوزادان نارس مورد مطالعه قرار دهیم. این مطالعه در بیمارستان حضرت علی اصغر(ع) روی 40 نوزاد نارس که سابقه سندرم دیسترس تنفسی، آسفیکسی، کاتتریزاسیون شریان نافی داشتند انجام شد. این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی بود و نوزادان بطریقه sequential انتخاب و بصورت تصادفی به 2 گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند.به گروه تجربی روزانه mg/kg 5 جنتامایسین خوراکی با غلظت mg/ml 5/2 در محلول دکستروز 5% در 2 دوز منقسم و به مدت 21 روز داده شد. حجم معادل از محلول دکستروز 5% نیز به گروه کنترل با همان روش داده شد. در گروه کنترل از 20 نفر، 5 نفر دچار nec شدند که این میزان معادل 25% بود و از این میزان 2 نفر فوت کردند (40%). در گروه تجربی از 20 نفر، 3 نفر (15%) دچار nec شدند. از این تعداد 1 نفر (5%) فوت کرد. نتیجه این مطالعه نشان داد که مصرف جنتامایسین خوراکی اثرات مثبتی در پیشگیری از بروز nec در نوزادان نارس دارد.